Dla wielu koni jest to dość nieprzyjemne, podstawowym powodem jest jego płochliwość, czy swoboda ruchu.

Konie, które od źrebaka są przyzwyczajane do takich sytuacji nie mają z tym większych problemów i akceptują taką sytuację. Jak wiadomo na świecie jest wiele koni, które znają przeróżne sztuczki w tym zrywanie się, rozrywanie kantarów czy nawet ich zdejmowanie, gdy wyczują, że są za luźno założone.

Większość koni czasem bez powodu wpada w panikę i zaczyna walczyć, aby się uwolnić, wtedy zatacza się błędne koło: koń, który się wystraszy poszukuje ratunku w ucieczce, a jeżeli się nie uda to boi się jeszcze gorzej, ponieważ nie może uciec i walka się nasila. Wtedy zastanawiamy się czy trzymać czy puścić.

Tak, więc pomysł, aby konia, który jest a panice nie trzymać, lecz puścić jest tylko pozornie sprzeczny. Rzeczywiście zwierze w panice lepiej czuje się, kiedy jest wolne i ma potencjalną możliwość do ucieczki. Tendencja do ucieczki wiąże się także z poczuciem ciekawości. Bezsensowna ucieczka jest dla konia utratą bilansu energetycznego. Kłopoty i wypadki zdarzają się najczęściej podczas wiązania konia. Potężne szarpnięcie podczas wiązania kończyło się u człowieka połamaniem palców. Zwierzęta te tłuką się na oślep rzucając się z całej siły na kamienna posadzkę, aby się oswobodzić.

Nie można zapobiec wszystkim ewentualnościom, ale jest kilka rad, które mogą być pomocne:

• W krytycznych sytuacjach nie należy wiązać konia, tylko trzymać w ręku.
• Używać tylko bezpiecznych uwązów zaopatrzonych w łatwo otwierający się karabińczyk.
• Wymienić porozrywany kantar
• Wiązać tylko na kantarze za pomocą specjalnego węzła, który można łatwo rozwiązać jedną ręką
• Zachować spokój przy wiązaniu konia
• Zwrócić uwagę na wysokość kółka, do którego przywiązujemy konia i na odpowiednią długość uwiązu.
• W razie wątpliwości puścić konia luzem, jeżeli nie będzie to zagrożeniem dla osób trzecich.

Konie dużo chętniej stoją uwiązane pośrodku stajennego korytarza z lewej i prawej strony. Nie należy nigdy wiązać konia do elementów ruchomych. Najlepszym sposobem na umilenie zwierzęciu wiązania jest w jego trakcie podać mu odrobinę paszy. Może też pomóc ustawienie obok spokojnego konia. Doświadczeni hodowcy wyrabiają zaufanie do uwiązu już u źrebiąt, wiążąc je w trakcie jedzenia. Gdy koń stwarza problemy podczas wiązania, należy tę sytuacje upozorować. W takim wypadki koniec uwiązu przewlekamy przez kółko do wiązania lub brzękamy karabińczykiem zapinanym w tym momencie do kantara, jeżeli koń się przestraszy może oswobodzić się bez napotykania oporu. Właśnie to uczucie, ucieczki pozwala uspokoić konia. Jeszcze jedna rada uzbrojenie się w cierpliwość podczas nauki konia.