Podstawowe pasze treściwe stanowią ziarna zbóż. Najczęściej podawanym ziarnem jest owies, ale również podaje się kukurydzę. Należy pamiętać, że kukurydza jest wysokoenergetyczna, a więc posiada właściwości tuczące. Konie wykonujący lekka prace nie powinny dostawać jej dużo( do 5% dziennej dawki) Nie należy podawać koniom pszenicy i żyta – mała ilość surowego włókna, ale duża ilość śluzu, wydzielana w zetknięciu się z paszą i sokami trawiennymi, powoduje powstanie kul pokarmu drażniących ściany żołądka. Żyto ma gorzki smak i nie jest zbyt chętnie jedzone przez konie.

Jak już wspomniałam najlepszą paszą jest owies. Zawarte w nim białko zupełności wystarcza koniom wykonującym normalną pracę. Owies zawiera lekkostrawną skrobię, która sprawi, że jest ono znacznie łatwiej przyswajalne od pozostałych zbóż. Jakość tego ziarna powinna być bez zarzutu. Można to sprawdzić, trzeba zważyć 1 litr owsa; ziarno dobrej, jakości powinno ważyć ok. 550g, średniej, jakości 400- -500 g., Jeżeli brak, jakich kolwiek oznaków zepsucia, a owies jest słabej, jakości można podać większą dawkę. Popularne jest podawanie owsa gniecionego. Trzeba pamiętać, że wartość maleje na skutek utleniania lub rozkładu niektórych składników. Gniecionego owsa nie można przechowywać dłużej niż kilka dni.

Pamiętajmy, że lepszy jest cały owies, a gnieciony można podawać w następujących przypadkach: dla źrebaków do 3 miesięcy, młodych koni, koni z wadliwym zgryzem i zwierząt starych, którym żucie sprawa trudność, dla koni łapczywych i tych podczas rekonwalescencji. W celu rozmaicenia jadłospisu można koniu podać raz w tygodniu siemię lniane. Zawarty w nim tłuszcz bardzo smakuje koniom, a śluz powstały w wyniku namoczenia nasion w gorącej wodzie powleka ściany jelit ochronną warstwą. Ze względu na jego łagodzące działanie, siemię lniane stosuje się w stanach zapalnych przewodu pokarmowego, a także w celu uregulowania trawienia. Otręby pszenne są paszą wysokoenergetyczną. Najlepiej podawać je mocno zwilżone, ale pamiętajmy, iż w nawet najlepiej oczyszczonych otrębach może znaleźć się piasek, dlatego w celu uniknięcia nagromadzenia się go w jelicie ślepym otręby powinno podawać się rzadko.